ELEKTROKARDIOGRAM (EKG)

EKG (elektrokardiogram) spada u neinvazivnu dijagnostičku metodu koja pomaže u postavljanju dijagnoze različitih kardioloških stanja i bolesti: infarkta miokarda, hipertrofije pretkomora i komora, srčanih aritmija, blokova,  perikarditisa, kao i za procenu efikasnosti propisane terapije ( antiaritmici, digitalis...) i kod poremećaja ravnoteže elktrolita.

▪ Na EKG-u se prikazuju električni događaji u srcu. Metoda se temelji na razlici potencijala između stimulisanih i nestimulisanih delova miokarda.

▪ NAČIN REGISTROVANJA EKG-a:

▫ Pacijent se nalazi u ležećem, opuštenom položaju, bez prisustva metalnih predmeta (nakit, sat, ključevi...)
Elektrode se postavljaju na prednju stranu grudnog koša i na gornje i donje ekstremitete, kako bi se registrovali električki potencijali.
Unipolarni prekordijalni odvodi registruju potencijale iznad samog srca, a elektrode se postavljaju na tačno definisane tačke. (V1, V2, V3, V4, V5,V6). 
Unipolarni ekstremitetni odvodi su u nivou desne ruke (aVR), leve ruke (aVL) i leve noge (aVF).
Bipolarni (standardni) odvodi registruju potencijalnu razliku dveju tačaka. Razlika između desne i leve ruke (D1), razlika između desne ruke i leve noge (D2), razlika između leve ruke i leve noge (D3).
EKG se opisuje posle uzimanja anamneze i  obavljenog kliničkog pregleda. 
Na početku se određuju: ritam, frekvenca srca, srčana osovina, a zatim se detaljno analiziraju talasi, intervali, kompleksi, zupci.
Na EKG krivulji  postoje: P talas, PQ interval, QRS kompleks, ST segment, T talas, QT interval, U talas.
▫ U određenim, ređim slučajevima kod zdravih osoba se mogu registrovati odstupanja u odnosu na normalan EKG zbog: telesne mase, konfiguracije grudnog koša, godina, pola, stresa.

ELEKTROKARDIOGRAM (EKG)

EKG (elektrokardiogram) spada u neinvazivnu dijagnostičku metodu koja pomaže u postavljanju dijagnoze različitih kardioloških stanja i bolesti: infarkta miokarda, hipertrofije pretkomora i komora, srčanih aritmija, blokova,  perikarditisa, kao i za procenu efikasnosti propisane terapije ( antiaritmici, digitalis...) i kod poremećaja ravnoteže elktrolita.

▪ Na EKG-u se prikazuju električni događaji u srcu. Metoda se temelji na razlici potencijala između stimulisanih i nestimulisanih delova miokarda.

▪ NAČIN REGISTROVANJA EKG-a:

▫ Pacijent se nalazi u ležećem, opuštenom položaju, bez prisustva metalnih predmeta (nakit, sat, ključevi...)
Elektrode se postavljaju na prednju stranu grudnog koša i na gornje i donje ekstremitete, kako bi se registrovali električki potencijali.
Unipolarni prekordijalni odvodi registruju potencijale iznad samog srca, a elektrode se postavljaju na tačno definisane tačke. (V1, V2, V3, V4, V5,V6). 
Unipolarni ekstremitetni odvodi su u nivou desne ruke (aVR), leve ruke (aVL) i leve noge (aVF).
Bipolarni (standardni) odvodi registruju potencijalnu razliku dveju tačaka. Razlika između desne i leve ruke (D1), razlika između desne ruke i leve noge (D2), razlika između leve ruke i leve noge (D3).
EKG se opisuje posle uzimanja anamneze i  obavljenog kliničkog pregleda. 
Na početku se određuju: ritam, frekvenca srca, srčana osovina, a zatim se detaljno analiziraju talasi, intervali, kompleksi, zupci.
Na EKG krivulji  postoje: P talas, PQ interval, QRS kompleks, ST segment, T talas, QT interval, U talas.
▫ U određenim, ređim slučajevima kod zdravih osoba se mogu registrovati odstupanja u odnosu na normalan EKG zbog: telesne mase, konfiguracije grudnog koša, godina, pola, stresa.

ARITMIJA

▪ Aritmija se ogleda u nepravilnosti ritma srčanog rada.
▪ Najčešće  koronarne bolesti praćene aritmijom su: insuficijencija srca, ishemijska bolest, infarkt...
▪ Poremećaji u stvaranju impulsa (SA, AV čvor, poremećaji  simpatikusa i parasimpatikusa) ili širenju impulsa kroz srčano tkivo (AV blokovi, blokovi grana...) su glavni uzroci za nastanak aritmija.
▪ Neke aritmije mogu biti asimptomatske (bez pratećih simptoma) ili su praćene različitim simptomima (vrtoglavica, sinkopa, gušenje, dispneja, osećaj preskakanja, bolovi u grudima...)

Podela aritmija:

▫ prema težini: asimptomatske (bezopasne) ili uzročnici iznenadne srčane smrti
▫ u odnosu na srčanu frekvencu: tahikardije ili bradikardije
▫ u odnosu na lokalizaciju: ventrikularne ili supraventrikularne

▪ Pri pojavi aritmija neophodna je poseta lekaru, kako bi se utvrdio uzrok njihovog  nastanka, obavila dodatna ispitivanja i preduzele mere lečenja.
▪ U lečenju aritmija koriste se lekovi  antiaritmici.

ARITMIJA

▪ Aritmija se ogleda u nepravilnosti ritma srčanog rada.
▪ Najčešće  koronarne bolesti praćene aritmijom su: insuficijencija srca, ishemijska bolest, infarkt...
▪ Poremećaji u stvaranju impulsa (SA, AV čvor, poremećaji  simpatikusa i parasimpatikusa) ili širenju impulsa kroz srčano tkivo (AV blokovi, blokovi grana...) su glavni uzroci za nastanak aritmija.
▪ Neke aritmije mogu biti asimptomatske (bez pratećih simptoma) ili su praćene različitim simptomima (vrtoglavica, sinkopa, gušenje, dispneja, osećaj preskakanja, bolovi u grudima...)

Podela aritmija:

▫ prema težini: asimptomatske (bezopasne) ili uzročnici iznenadne srčane smrti
▫ u odnosu na srčanu frekvencu: tahikardije ili bradikardije
▫ u odnosu na lokalizaciju: ventrikularne ili supraventrikularne

▪ Pri pojavi aritmija neophodna je poseta lekaru, kako bi se utvrdio uzrok njihovog  nastanka, obavila dodatna ispitivanja i preduzele mere lečenja.
▪ U lečenju aritmija koriste se lekovi  antiaritmici.